Jeśli chcesz dostać wszystko, dlaczego nie możesz oddać całego siebie?
Bardzo lubię przenikliwość Jezusa i Jego oczy patrzące na serce każdego człowieka. Bycie ubogą wdową wymaga odwagi. Nie mam już nic, więc mogę zdać się tylko na Niego. Bycie ubogą wdową uczy pokory. Kiedy w moim życiu nałożyło się na siebie kilka rzeczy, wrzuciłam do skarbony wszystko, co miałam. Straciłam pracę, czekał mnie ważny egzamin, a naszą rodzinę przeprowadzka. Po ludzku było tego dużo i wszystko zbiegło się w podobnym terminie. Zawierzyłam te wszystkie sprawy Panu.
Czułam przy tym dziwny spokój i przekonanie, że On to wszystko poprowadzi. Sama się dziwiłam, dlaczego na rozmowy o pracę nie chodzę podenerwowana i zestresowana. Byłam podczas nich naturalna, otwarta, ponieważ zaufałam, że Pan jest ze mną i że wszystko się poukłada. Często w myślach i na głos powtarzałam słowa „ Jezu Ty się tym zajmij” i bądź przy mnie w tym, co się dzieje. I tak się stało. Oddałam mu całą siebie i dostałam wszystko. Otrzymałam kilka ofert pracy i wierzę, że Pan pozwolił mi wybrać tę najlepszą. Udało mi się również zdać egzamin i przeprowadzić. Jezus pomaga mi wyzbywać się oceniającego faryzeizmu i uczy patrzenia z miłością na innych ludzi. Jeśli oddaję mu całą siebie, ufam, że da mi wszystko, czego w danej chwili potrzebuję.
Joanna Tarapacz
Pytania do refleksji:
- Jak patrzę na drugiego człowieka? Jest to spojrzenie oceniające, czy pełne miłości?
- Jak często polegam tylko na sobie?
- Czy potrafię wrzucić wdowi grosz do skarbony? Jeśli nie, co mi w tym przeszkadza?
„Jezus nauczając mówił do zgromadzonych: Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok. Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie.”
Mk 12,38-44